Perenmoes, met minder suiker zelf gemaakt veel lekkerder.
| Dit jaar (2019) hadden we zoveel peren aan de boom dat we er niet tegen aan konden eten. En al snel besloot ik dat ik wat meer moest gaan doen met deze heerlijke peren. Gelukkig zijn we dol op appelmoes en dat wat je met appels kan maken is natuurlijk ook mogelijk met peren. Perenmoes maken dus. En de eerste peren die we hadden geplukt waren nog niet helemaal rijp, en die zijn het beste te gebruiken voor de moes. |
 |
| Ingrediënten :
1 kilo peren. |
Aantal personen : 2 tot 3.
Bereidingstijd : 30 tot 45 minuten.
|
| Overige benodigdheden :
Schilmesje.
|
 |
| Bereiding :
Doe het water in de pan en maak dit alvast op een laag vuur warm.
|
 |
| Voeg de peren bij het water en breng het aan de kook. Laat dit 20 tot 30 minuten langzaam koken. Voeg onderwijl de suikers, vanillesuiker en kaneel er aan toe. Roer het regelmatig tijdens het koken. Mocht de moes nog teveel perenstukjes bevatten dan kun je deze altijd met een staafmixer fijner maken of helemaal pureren. Serveer de perenmoes warm of koud. Persoonlijk vind ik het koud lekkerder. |
|
 |
|
| Geschiedenis van de peer.
De peer stamt uit de voet van Tiensjan, waar peren al 3000 jaar geleden werden veredeld. Er zijn resten van peren gevonden in resten van voorhistorische paalwoningen in Zwitserse meren. Homerus beschrijft in hoofdstuk 7 van de Odyssee de boomgaard van Alcinoüs: “Er groeien bomen in, hoog en prachtig: peren, granaatappel en appelbomen die prachtig fruit dragen en zoete vijgen en prachtige olijven. Al dat fruit rot niet in de zomer, noch valt het af in de winter, maar het blijft het hele jaar.” Theophrastus beschreef drie perenrassen en beschreef het enten en snoeien. Marcus Porcius Cato Censorius maior beschreef vijf rassen. Plinius de Oudere vermeldde in zijn Naturalis historia 38 perenrassen en beschreef een bereiding om peren te stoven in honing. Vorsten zoals Lodewijk XV en Lodewijk XVI die in de Kathedraal van Reims werden gekroond, kregen als geschenk een peer en een glas champagne, ook Marie Louise kreeg er een. Toen Karel X van Frankrijk er in 1825 gewijd werd, sprak de burgemeester:
“Wij bieden U het beste wat we hebben: onze wijnen, onze peren en onze harten.” Hendrik III van Engeland kreeg van sheriffs van de stad Londen peren die per schip van La Rochelle kwamen. In de 17e eeuw waren in Frankrijk 300 rassen bekend, in de 19e eeuw reeds 1000 en nu 5000. Bron : wikipedia. |
|
